interruption n. 1.打断;中断;停止。 2.断绝,断路。 3.插话,打岔。 4.障碍物,遮断物。 5.中断期,休止期。 interruption of communication 交通中断。 service interruption业务中断。 without interruption无间断,继续。 atternating current interruption交流电流断路。
pi pi1 n. 1.希腊字母表的第十六字母 〔Ⅱ π,和英语的 p 相当〕。 2.【数学】圆周率。 adj. 〔英学俚〕虔诚的,有道德的,宗教性的 〔pious之略〕。 n.,vt. 〔英国〕=pie3.